Η μελέτη του φύλου ως αναλυτικού εργαλείου στο χώρο της υγείας
Η Φύση εννοιολογήθηκε ως η ωμή (προ-κοινωνική) πρώτη ύλη: άγρια,
ανεξερεύνητη, αινιγματική και σαγηνευτική μαζί, που παραμένει αντικείμενο διείσδυσης
(κυριολεκτικά και μεταφορικά) και ηρωικής ανακάλυψης από το φως του Λόγου2 που
εκπροσωπείται επάξια από την ανδροκρατούμενη και ανδροκεντρική ιατρική επιστήμη.
Σ’ αυτό το στερέωμα συμβόλων, μεταφορών, γνώσεων και πρακτικών, η «γυναίκα»
αναδύεται ως το φυσικό αντικείμενο της (ανδρικής) ιατρικής έρευνας και της (ανδρικής)
σεξουαλικής επιθυμίας, αφού, όπως μας δείχνει η Jordanova, η ιατρική ανατομία του
γυναικείου σώματος φέρει μια καθαρά σεξουαλική διάσταση. Το παράδειγμα που
χρησιμοποιεί για να υπογραμμίσει τη σημασία της σεξουαλικοποίησης της γυναικείας
ανατομίας είναι τα περίφημα κέρινα ομοιώματα του 18ου αιώνα, τα οποία προορίζονταν
κυρίως για τη διδακτική της ανατομίας, αλλά και, ενίοτε, για διακοσμητική χρήση
(Haviland και Parish 1970): τα γυναικεία ομοιώματα, με την εύγλωττη επωνυμία
«Αφροδίτες», φέρουν περιδέραια, έχουν μακριά μαλλιά και αναπαρίστανται να κάθονται,
σε μια στάση υπογραμμισμένης στερεοτυπικής θηλυκότητας, πάνω σε βελούδινα
μαξιλάρια. Το γεγονός ότι τις περισσότερες φορές περιέχουν έμβρυο δηλώνει ότι
εμβληματοποιούν την αναπαραγωγική λειτουργία. Τα ανδρικά ομοιώματα, αντίθετα,
αναπαρίστανται σε κίνηση και η κατασκευή τους είναι προορισμένη για τη διδακτική της
φυσιολογίας του «ανθρώπινου» σώματος.
http://www.aegean.gr/gender-postgraduate/Documents/%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CF%84%CE%B7%20%CE%91%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BF%CF%85.pdf